dag 28 Monolake

We hebben weer een vervolgroute bedacht: we gaan via de Tioga bergpas het Yosemity Park in. Daarom zijn we vanuit Lone Pine naar het noorden gereden en zitten we nu in Lee Vining, een plaatsje aan het begin van de Tioga pas, Morgen gaan we de berg over. Tenminste, dat is de bedoeling. Morgenmiddag wordt sneeuw verwacht en dan gaat de pas dicht. We moeten er dus op tijd doorheen zijn, anders hebben we een probleem.
De route hierheen was weer ontzettend mooi. Een woestijngebied tussen hoge bergen. De bomen zijn hier allemaal fel geel gekleurd (vreemd, zo'n late herfstkleur in een gortdroge omgeving). De route stijgt en na een paar uur zaten we in wintersportgebieden. We hebben onderweg in Bishop een echte Hollandse bakker gevonden, Erick Schat Bakkerij. Schijnt hier heel vermaard te zijn. Hij had zelfs stroopwafels, yeahhh, maar die waren wel belachelijk duur. Ik laat me niet door een verdwaalde landgenoot een poot uitrukken, dus zonder stroopwafel (snik), maar wél na Hollandse koffie en appelgebak weer vertrokken. We hebben een historisch goudzoekersstadje bezocht, Bodie geheten. Daar was wel weer een 'veldrit' voor nodig. Onze Toyota kreunt inmiddels al als hij ons aan ziet komen. Gisteren heb ik ook de grill aardig in puin gereden. Dollar Rent mag blij zijn als er nog wat sloopwaarde op de auto zit.
Goed, Bodie dus. je hebt hier overal van die overblijfselen van de Gold Rush, maar dit 'stadje' was tot onze verrassing echt anders. Het ligt erg afgelegen in de bergen rond oude mijnschachten en is nog een authentiek goudzoekersdorpje. Veel huisjes zijn vervallen, maar je krijgt zo een aardig beeld van de leefomstandigheden in die tijd.
Lee Vining ligt aan het Monolake, een zoutmeer waar aan de oevers door zoutwaterbronnen een soort stalagnieten zijn ontstaan. Heel apart en heel mooi om te fotograferen.
Nou, hopelijk kunnen we morgen de pas over. Dan zien we of er na al die branden van Yosemity wat meer over is dan wat verkoolde resten. We houden jullie op de hoogte.